Όσοι από εμάς δεν είμαστε υποχρεωμένοι να το πράττουμε είναι πιο απρόθυμοι να το πιστέψουμε, αλλά υπάρχουν πολλές οικογένειες για τις οποίες η έννοια της "συνδιαλλαγής" υπάρχει μόνο για τους πλούσιους. Κάτι που κάνουμε λάθος με την παιδική ηλικία σε όλο τον κόσμο και κάτι που θα πρέπει να κάνουμε αργά ή γρήγορα για αυτό.
Επειδή αυτές τις μέρες έχουμε συνειδητοποιήσει ότι, σύμφωνα με έκθεση του Ινστιτούτου Υπερπόντιας Ανάπτυξης (ODI), ένα βρετανικό κέντρο μελέτης επικεντρώθηκε στις αναπτυξιακές πολιτικές, περισσότερα από 35 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών σε όλο τον κόσμο, μένουν μόνοι τους σε τακτική βάση και "... Δεν αποτελεί αντανάκλαση της αγάπης που έχουν οι γονείς τους για αυτούς, αλλά της εργασιακής πραγματικότητας και των διαθέσιμων πόρων".
Τα στοιχεία είναι επίμονα και δείχνουν ότι η πραγματικότητα είναι πολύ πιο επιζήμια από ό, τι μπορούμε να φανταστούμε όταν μιλάμε για παιδική ηλικία.
Τα στοιχεία που περιέχονται στην παρούσα έκθεση που παρουσιάστηκε σήμερα στο Ηνωμένο Βασίλειο από το Ινστιτούτο Υπερπόντιας Ανάπτυξης (ODI) δείχνουν σαφώς μια παγκόσμια κρίση στην παιδική φροντίδα, "Πολλά παιδιά σε πολλά μέρη του κόσμου δεν λαμβάνουν επαρκή φροντίδα" επισημαίνει Έμα Σαμάν, Ερευνητής ODI και συγγραφέας αυτής της συγκλονιστικής έκθεσης.
Προφανώς δεν υπάρχει καμία προσπάθεια να το καταλάβουμε ένα παιδί κάτω των πέντε ετών μόνο του στο σπίτι, έχει μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστεί ένα ατύχημα και ακόμη και να πεθάνει ενώ οι γονείς του αναγκάζονται να πάνε στη δουλειά.
Οι συνθήκες εργασίας είναι οδυνηρές στις περισσότερες περιπτώσεις, η έλλειψη δικτύου υποστήριξης είναι εμφανής και η αδυναμία να πληρώσει κάποιος για βοήθεια, είναι οι καθοριστικοί παράγοντες για τα παιδιά να μένουν μόνοι στο σπίτι. Η κατάσταση αναπόφευκτα αναγκάζει τα παιδιά αυτά νωρίτερα και όχι αργότερα να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους με αυτό που κλείνει, σύμφωνα με τους ειδικούς, τον κύκλο της μιζέριας για τη ζωή τους και εκείνων των κοινοτήτων τους.
Η δυστυχία είναι το όνομα μιας γυναίκας
Τα πολιτικά μέσα που κατευθύνονται προς τη φροντίδα των παιδιών στις χώρες που έχει αναλύσει το ODI ακολουθούν το μοντέλο των ανεπτυγμένων χωρών, βασίζονται στις διατάξεις που προσφέρει η αγορά εργασίας, όπως η άδεια μητρότητας ή πατρότητας και η προστασία του θηλασμού. Τίποτα περισσότερο.
Σε ένα περιβάλλον εργασίας τόσο ευμετάβλητο όσο αυτές οι χώρες, τα μέτρα αυτά είναι ασυμβίβαστα, δεν μπορούν να εφαρμοστούν με ακρίβεια στις πιο αιμορραγικές περιπτώσεις. Σύμφωνα με τον ODI, οι σημαντικές πολιτικές είναι ανεπαρκείς, διότι οι περισσότερες από τις μητέρες, των γυναικών, έχουν συνθήκες εργασίας στις οποίες δεν είναι γνωστή η λέξη «άδεια».
Έτσι πραγματικά δεν, τίποτα δεν γίνεται για τα παιδιά στις χώρες αυτές. Χώρες όπως η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Ακτή του Ελεφαντοστού, η Δημοκρατία του Τσαντ και η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, όπου ο αριθμός αυτός αυξάνεται σε περισσότερα από τα μισά παιδιά, τα παιδιά τους, εκείνους που μένουν μόνοι τους στο σπίτι από οποιονδήποτε ή με κάποια τύχη υπό την κηδεμονία ενός μεγαλύτερου αδελφού.
Είναι σταθερό το γεγονός ότι η γυναίκα περνά περισσότερο χρόνο στη φροντίδα των ανηλίκων από τον πατέρα, γεγονός που μειώνει τις δυνατότητες πρόσβασης των γυναικών στην εκπαίδευση, στην αγορά εργασίας και συνεπώς επηρεάζει και το είδος της εργασίας ότι μπορείτε να έχετε πρόσβαση, την παραγωγικότητά σας και προφανώς τον μισθό σας. Επειδή δεν μιλάμε μόνο για ενήλικες γυναίκες, δεν μιλάμε αποκλειστικά για τις μητέρες, Σε αυτή τη σπείρα της ανισότητας, κόρες, αδελφές και γιαγιάδες αποτελούν μέρος της ομάδας που είναι αφιερωμένη στη φτώχεια.
Η Emma Samman είναι αμβλύστη στα συμπεράσματα που υποστηρίζουν την ανάγκη να δημιουργηθούν πραγματικές πολιτικές κοινωνικής προστασίας που να ταιριάζουν στις ανάγκες αυτών των φροντιστών και να επικρίνουν αυτό οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αποφάσισαν να αγνοήσουν αυτήν την κρίση Ποιοι ζουν γενιές γυναικών στον κόσμο: "... η παιδική φροντίδα έχει απορριφθεί στην πολιτική ατζέντα ..."
Και αυτό είναι ένα αναμφισβήτητο γεγονός, η παθητικότητα και η έλλειψη συμμετοχής των κυβερνήσεων αδίστακτα κλέβει παιδιά τώρα εκατομμυρίων ενηλίκων.
Φωτογραφίες | unsplash
Σε μωρά και πολλά άλλα Έτσι ώστε κανένα παιδί να μην μείνει στη σκιά: η παιδική ηλικία στα δεδομένα Η επένδυση στην παιδική ηλικία επενδύει στην εκπαίδευση, δεν τη βλέπουν οι πολιτικοί ή δεν τους ενδιαφέρουν;
