Τι σχολείο περιμένει τα παιδιά μας; Έχουμε μιλήσει επανειλημμένα για τα προβλήματα του ισπανικού εκπαιδευτικού συστήματος, τόσο της συνύπαρξης όσο και των αποτελεσμάτων.
Στο τέλος της εκπαιδευτικής διαδικασίας υπάρχουν πολλά παιδιά που φτάνουν τα 16 ετών με πολλές αδυναμίες και είναι απαραίτητο, κατά τη γνώμη μου, να κάνουμε μια βαθιά και θαρραλέα προβληματισμό σχετικά με τις πτυχές που πρέπει να βελτιωθούν.
Τα δεδομένα είναι αρκετά ζοφερά, όπως το βλέπω. Μεταξύ 35% και 40% των μαθητών είναι "σχολική αποτυχία" και ότι σε οποιοδήποτε σύστημα ή οργανισμό θα ήταν απαράδεκτη κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων.
Στην περίπτωση ανθρώπων και ιδιαίτερα παιδιών, είμαι βαθιά τρομοκρατημένος που δεν λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αλλάξουν αυτήν την πολύ κακή τάση.
Εκτιμάται επίσης ότι το 75% των παιδιών με υψηλές ικανότητες εισέρχονται στα στατιστικά στοιχεία της σχολικής αποτυχίας, πράγμα που σημαίνει ότι εκείνοι που έχουν μεγαλύτερη ικανότητα να αναπτύξουν τη φυσική τους νοημοσύνη σε ένα κατάλληλο περιβάλλον, φαγοκυττάρονται από ένα σύστημα που δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες τους ειδικά και να τους βοηθήσει να αναπτύξουν τις μεγάλες δυνατότητές τους.
Για τους γονείς που σύντομα θα εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους, ακόμη και αν είναι ανησυχητικό, η γνώση αυτών των τάσεων και η συμμετοχή τους στην εκπαίδευση των παιδιών τους και στη λειτουργία του σχολείου είναι ένα απαραίτητο έργο.
Θα εξετάσω και άλλα προβλήματα το σχολείο που περιμένει τα παιδιά μας και προτείνει επίσης πρακτικές λύσεις για τη βελτίωσή του.
