Έχοντας ένα πρόωρο μωρό μπορεί να είναι πολύ αγχωτικό και δύσκολο για πολλά ζευγάρια. Η έγκαιρη άφιξη ενός μωρού είναι κάτι που παίρνει από έκπληξη και ανησυχεί τους γονείς που περνούν μέρα με τη μέρα περιμένοντας το μωρό τους να συνεχίσει να ενισχύεται και να μεγαλώνει στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Νεογνών (NICU). Τέλος, έρχεται η μέρα όταν το μωρό σας αποφορτιστεί και μπορεί να πάει στο σπίτι με τους γονείς του, όπου τώρα θα τον φροντίζουν.
Η λήψη ενός σπιτιού μωρών για πρώτη φορά μετά τη γέννηση ενός νοσοκομείου μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε νευρικός και αυτό σίγουρα αυξάνεται όταν πρόκειται για ένα μωρό που γεννιέται πρόωρα. Τώρα, μια πρόσφατη μελέτη, το βρήκε αυτό πάρει ένα πρόωρο σπίτι, είναι πιο αγχωτικό για τους πατέρες είναι πιο αγχωτικό από ό, τι για τις μητέρες.
Σε δήλωση που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Northwestern του Illinois, Ηνωμένες Πολιτείες, οι ερευνητές μοιράζονται τη μελέτη που πραγματοποίησαν να αναλύσει τα επίπεδα άγχους που ζουν οι πατέρες και οι μητέρες όταν επιστρέφουν στο σπίτι τους με τα μωρά που γεννήθηκαν με πολύ χαμηλό βάρος και πέρασαν χρόνο στο NICU.
Τόσο οι πατέρες όσο και οι μητέρες αυτών των πρόωρων βρεφών είχαν υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες, στο σάλιο τους, προτού αποφορτιστεί το μωρό τους. Αλλά στην περίπτωση των γονέων, αυτό συνέχισε να αυξάνεται τις επόμενες 14 ημέρες όταν ήταν ήδη στο σπίτι, ενώ το επίπεδο στρες των μητέρων παρέμεινε σταθερό.
Ο κ. Craig Garfield, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής παιδιατρικής και ιατρικών κοινωνικών επιστημών της Πανεπιστημιακής Ιατρικής Σχολής, εξηγεί στη δήλωση τον λόγο για τον οποίο μπορεί να συμβεί αυτό και αυτό είναι οι γονείς αισθάνονται περισσότερο πιεσμένοι από τον ρόλο που τους αντιστοιχεί:
"Ο πατέρας πηγαίνει από μια κατάσταση κατά την οποία το μωρό και η μητέρα φροντίζονται από εμπειρογνώμονες στο νοσοκομείο, πρέπει να παρευρίσκονται ταυτόχρονα στον σύντροφό τους, στο μωρό και στην εργασία τους όταν επιστρέφουν στο σπίτι τους. Υποτίθεται ότι είναι ο «βράχος» του συντρόφου του, αλλά το άγχος μπορεί να τον εισβάλει βαθιά"λέει.
Για πολλά ζευγάρια, το "χτύπημα της πραγματικότητας" που μας λέει ότι είμαστε ήδη γονείς, έρχεται σε μας όταν φεύγουμε από το νοσοκομείο για να επιστρέψουμε στο σπίτι, γιατί δεν θα υποστηριχτεί κανένα ιατρικό προσωπικό και Τώρα είμαστε οι μόνοι που είναι υπεύθυνοι για τη φροντίδα του μωρού μας.
Για να επιτύχουν αυτά τα αποτελέσματα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δύο τρόπους για να μετρήσουν το άγχος στους γονείς: με αναλύσεις σάλιου που μετρούσαν τα επίπεδα κορτιζόλης και γραπτές έρευνες όπου και οι δύο εξηγούσαν πώς ένιωθαν. Και οι δύο εξετάσεις έγιναν μία ημέρα πριν την απόρριψη, την ημέρα που έφυγαν από το νοσοκομείο, καθώς και τις ημέρες 5 και 14 που έφτασαν στο σπίτι με το μωρό τους. Κατά τη διάρκεια αυτών των 14 ημερών μετά την άφιξη στο σπίτι, τα γονικά επίπεδα κορτιζόλης αυξήθηκαν γρήγορα, ενώ εκείνες των μητέρων επέστρεψαν στο σημείο που ήταν στην αρχή.
Ένα άλλο γεγονός που διαπίστωσαν κατά τη διάρκεια της έρευνας ήταν ότι τα επίπεδα στρες που προέκυψαν από αναλύσεις σάλιου, ήταν υψηλότερες από εκείνες που οι ίδιοι οι γονείς ανέφεραν γραπτώς. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό θα μπορούσε να δείξει ότι οι γονείς δεν γνωρίζουν το αληθινό άγχος που αισθάνονται.
"Μια ημέρα αισθήματος άγχους στο σπίτι δεν είναι πρόβλημα, αλλά αν τα επίπεδα σας είναι ακόμα υψηλά μετά από δύο εβδομάδες, τότε είναι πιο ανησυχητικό"λέει ο Δρ Γκάρφιλντ, ο οποίος συνιστά να υπάρχουν δράσεις που μπορούν να ληφθούν έτσι ώστε οι γονείς να μην αισθάνονται τόσο άγχος και να διευκολύνουν τη μετάβασή τους στο σπίτι.
Μία από αυτές τις δράσεις είναι να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση κάνουν τον πατέρα να αισθάνεται άνετα ενώ το μωρό του είναι στο NICU και αυτό τον βοηθά να οικοδομήσει περισσότερη εμπιστοσύνη. Συνιστά επίσης ότι τόσο οι πατέρες όσο και οι μητέρες παίρνουν περιστροφές για να χαλαρώσουν και έτσι να βρουν τρόπους να μειώσουν το άγχος που αισθάνονται.
